ÇOCUK ACISI
Bayrağı çekti ağaçlardarağacında fidanlar.
Kızılağaçlar…
Aromatik armoni aralığında mevsim başı
çiçekler güneşten yanmış
güneş tutulu
akıllar buz tutumuş.
Tarlaların toprağı kupkuru
çorak çatlak.
Karış karış ana dolu.
Akçaağaçlar kararmış
Gece zifiri.
Hangi ittifak bu zalimane
Sonradan planlanmış.
Bu bayrak kimin
Bayrağı çeken ağaçlar kimin
Kimin başı daralmış orman.
Bir yol tutulmuş ki
fırlamış ana yoldan son model
şarampolde soluksuz.
Çocuk acısı görmeden ölmek dileğim.
Çocuklar ölmesin
Yanmasın analar
Sıcak ana yürekleri…
Koskoca ağaçlar
Dağlara baş kaldırmış
mortu çekerler bir gün
Hemide ayakta.
Ayakta ölür babalar.
Çocuk acısı en beteri.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder