GÜL, GÜLLE, HÜLLE…
Güleriz ağlanacak halimize. Hababam de babam derken ikmale kalmak gibi bir şeydir gülmek…
Gülmek korkulacak bir şey değildir. Hele korku kahkahaları ile karılmak hiç değil. Tüm uyumsuzluklar somurtmak üzerine belirir. Sonrasında gözlerden yaşlar dökülecek denli gülünür. Veya gözyaşlarını donduracak seviyede korkulur.
Korku bir yana bazen öyle bir ağırlık hissettirir ki yaşam, itibar zedelenir. Dünyanın bütün saçmalıkları uyumsuzca derin duyguların üzerine üzerine yıkılır. Hırs, bencillik ve kıskançlık en yoğun biçimde her yanı kuşatır. Şikâyetler merci bulamaz. Baş döndürücü bir aykırılık sonsuza uzar. Uslar en ileri gelişmelere aldırmaz. Bilinçsizce aynı doğrultuda tekdüzelik kuraldışılığa ayaklanır.
İşte tüm uyumsuzluklar önce aynı noktada kesişince umudu dışında bırakan duvarlar örülür. Ayrıca haklı olmak değil de aynı kalmak özelleştirilince gülle gibi yıkıcıdır hayat. Gül desenlidir. Hülle gerektirir.
Bundan sonraki hayat cümlesine güleriz ağlanacak halimize bile cümlesi ile çoğaltılır. Oysa çoğalmak değil de azınlıkta kalmak mirasıdır tebessüm edilen. araç için amaçtan kopmak gibi bir şeydir gülmek.
Daha ileriye gitmek ise boğucu bir benzeşmedir. Hababam de babam derken ihmale kalmaz, ihmale gelmez bir kesinleşmedir ilk adım. Adım adım patlayana dek kent soylu tavrıyla gülmek zekice bir eylemdir. Aslında ters yüz edilen ne varsa eriyen gümbürdeyen şekilde fiziki koşulları zorlayacak biçimde gülünür. Güldür güldür gülle gibi çöken çiftlik bunalımıdır kapışılan. Zamanı gülerek defetmek hülleci bir arayıştır.
Gül, gülle, hülleci aramadan dini esinlenmeden faydalanmak bazen mümkündür. Hatta gözlerden yaş boşanana dek. Denklemeler de mümkündür. Belki de bilince nitelik katmaktır. Gülmek düşünceye yetenek, yaşama yerellik katmak bağlamlı gündeliğe haremlik katmaktır.
Yaşama yerellik katmak hüznü yatıştırmaktır. Veya tek yönlü de olsa parçalanmaya çözümdür. Sınırsız özgürlüğün gülünç olabilecek sonrasızlığıdır. Gülmeyi dileyecek, yeğleyecek kadar düşünceli olmak kurtuluşun belirtisidir.
En ölçüsüz dinsel ve tinsel uyarıdır gülmek. Uyarıdır, dramlara ve gamlara karşı koymaktır. En içtenlikle içtenlikli bir gülümseme bazen tragedyaları hababam de babam derken de bitirir.
Geriye gülle gibi, gül desenli gözyaşları kalır…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder