KÖŞE VE KÖŞE DÖNME SEVİCİLİĞİ
Dönülecek köşeleri ve köşe dönmeyi, köşe dönenleri pek seviyor bu memleket. Özellikle siyasal veya sosyal yaşamın kaşla göz arası köşe dönücülerine ise açık veya aleni aşk besliyor şu millet. Bu besleme alışkanlık yeni bir sevi ve sevicilik formatı sokuyor aşk literatürüne. İllet olmamak elde değil ama hayrı olmayan bir sayrı…
Bu köşe ve köşe dönme seviciliği yüzünden memleket resmen uçurumun kenarında. Millet kızıl kaosun içine içine çekilme aşamasında. Memleket evladı ateşli silahların hâkim olduğu bir köhne bataklığın can pazarında. Memleket ortamı ortaçağın karanlığına denk bir sisteme zorlanma aylarında. Etliye sütlüye karışmadan bir köşeye çekilip köşe olanlar ise yüzünü dönecek köşeler arıyorlar hala. Kıbleler şaşmış, bir köşeye kurulup on yılların klişelerini ballı bedel karşılığında kiliseleştirenler en gözde makamlara kuruluyor. İcraatlar ve denilenlere inanmayan, bol kepçe yenilenlere hayıflanan, direnme işini baş tacı edenler ise kıyı köşe sindiriliyor. Bir esenlik karşıtı maraza.
Şu memleket böylesine gergin günler yaşıyorsa eğer, gerçekten köşeler ve köşe dönme seviciliği yüzünden. Sadece anı yaşarlar veya yaşar yaşamazlar yüzünden her şey. Yaşadıkça da akıllanmayıp kanıksayanlar nedeniyle bu kriz. Köşe dönücü hissine katılıp, oraya buraya takılıp bürünmüşler ve büyüklenmişler yüzünden bu sapkın sevi yüklemesi.
Ve şu garip memleket sessiz sedasız, pürüzsüz belasız, bir alacakaranlık serinliğine mahkûm ise eğer haksız yere bir köşeye atılıp hapis cezası kesilenler yüzünden…
Ve bir köşede bekletilip sırası bir türlü gelmeyenler çoğaldıkça sözde memleket sevgisi rüzgâr ekip fırtına biçenlerle, suskunluğu meslek edinenlere kalıyor. Şimdi öyle arada bir on yıllarca yıllık cezaları göze alarak köşe yazıları karalamaya, bir güzel karalama ilanlarının önü kesilmez ise eğer düzelmez ortalık. Düzelmez bu işler.
Bir köşeden her köşeye sızıp din aromalı siyasal krema tadında köşe yazılarıyla zifiri karanlığın çöküşünü aklayanlar da köşelerden en köşe dönünce müthiş formüller çıkar ortaya. Özgü başkanlık gibi. Bu plastik köşeli kurşun kalemler yüzünden gelindi bu noktaya. Dara çekildi memleket. Köşe dönmek üzerine kurgulanmış dünya görüşlerinin çoğu, zamanlı zamansız din iman mezhep üçgeninde hala geleceği eşeliyor. Köşe dönücüler eşliğinde bu peşi sıra kısır dönemler yaşam tarzlarına ağır hasar verilmiş bir topluma endeksleniyor. Hep bir şeyler unutuluyor unutturuluyor. Nice bahanelerle de memleket uyutuluyor. Hep köşe dönme, köşe dönmüşler ve gözü dönmüşler sevdası.
Bu köşeci uyanıklar grubu günahına sevabına aldırmadan yapıp ettikçe de köşeleri dönüyorlar. Bu karanlık âlemde bir köşeye oturup kaba veya sapa güçle avına çöken karanlık yüzlerle amansız mücadele etmek de bu yüzden günden güne zorlaşıyor. Birbirinden hiç farkı kalmamış bu köşe dönücülerin, köşecilerin ve yol ile hasat kesicilerin bir köşede unutulup unutturulup muhafazakârlık ambalajıyla tekrar tekrar kaplanmaları da başka mesele. Ayrıca etaplar halinde köşe döndüren bir araca döndürülen bu mutabakat ile ataya da gök kubbeye de ayıp ediliyor. Tanrının gök kubbenin ve toprağın altında, fezanın her köşesini görüp bildiği görmezden geliniyor.
Tek hedef sırça köşklere çökmek. Köşe dönmek zümrütten bir kâse, altından bir köşe farz ediliyor. köşe ve köşe dönmek meselesi memleketin resmi dili oluyor. Başlar sapıtılıyor, saptırılıyor. Baştan çıkmak veya baştan çıkarma kalitesiz egemenlik kurmanın vazgeçilmezliğidir. Kof iktidar kurmak, korumak ve egemenlik kurmak köşe dönücülüğün temellidir. Bu gün değil on yıllar önceden cereyan eden bir kasar döngüdür.
Köşe dönme seviciliği düşünce ve bakış açısına göre değişiklikler gösterir ama görgüsüzlük ilk belirtidir şu fakirleşmenin. Memleketin zenginliğine çöken, öykünenler yüzündendir bu sakar sevicilik. Kendi derdine düşmüş milleti köşeli düşünmeye ve köşe dönenlere, köşe dönmüşlerin ve döndürücüleri peşine takılmaya zorlayan da bu illet sevidir.
Şu referandum ayıracıyla, son günlerde on yıllardır uğraşılıp yaratılan bu gelenekçi muhafazakar milli iradenin de pek seviyor görünmediği bir dönemece evrildi memleket. Köşe dönücülük tutkusuyla hala en iyi köşe dönene aşkı ilan ediliyor olunsa da karşı konulmaz hafiflik veya kaldırılamaz ağırlık dolaşıyor aklın kıyı köşelerinde. Köşe tutmanın, köşe kapmaca oynamanın ciddi tehlikeleri de barındırdığı bir nebze de olsa görüldü.
Köşeye kurulmak önemlidir. Hele hele başköşeye kurulmak en önemlidir. Bu köşe seviciliğinin başka da sonu yoktur. Gerçi başı da sonu da yoktur. Lakin dayatılan rol odur ki köşe döner modelin başı kıçı oynamalıdır. Yanar döner olmalıdır. Kıyı köşe binbir numara oyun atılmalıdır. Ve köşeci kuklalar hakkıyla oynatılmalıdır. Son tahlilde oryantalist bir makam düşkünlüğüdür, ne pahasına olursa olsun köşe dönmek dönekliği.
Şimdi o dönemeçte memleket. Hayır, ve bereket ise seçici tavrıyla siyasal veya sosyal yaşamda köşe, köşe dönme ve köşe dönmüş seviciliğini terki diyar etmekte…
Dönülecek köşeleri ve köşe dönmeyi, köşe dönenleri pek seviyor bu memleket. Özellikle siyasal veya sosyal yaşamın kaşla göz arası köşe dönücülerine ise açık veya aleni aşk besliyor şu millet. Bu besleme alışkanlık yeni bir sevi ve sevicilik formatı sokuyor aşk literatürüne. İllet olmamak elde değil ama hayrı olmayan bir sayrı…
Bu köşe ve köşe dönme seviciliği yüzünden memleket resmen uçurumun kenarında. Millet kızıl kaosun içine içine çekilme aşamasında. Memleket evladı ateşli silahların hâkim olduğu bir köhne bataklığın can pazarında. Memleket ortamı ortaçağın karanlığına denk bir sisteme zorlanma aylarında. Etliye sütlüye karışmadan bir köşeye çekilip köşe olanlar ise yüzünü dönecek köşeler arıyorlar hala. Kıbleler şaşmış, bir köşeye kurulup on yılların klişelerini ballı bedel karşılığında kiliseleştirenler en gözde makamlara kuruluyor. İcraatlar ve denilenlere inanmayan, bol kepçe yenilenlere hayıflanan, direnme işini baş tacı edenler ise kıyı köşe sindiriliyor. Bir esenlik karşıtı maraza.
Şu memleket böylesine gergin günler yaşıyorsa eğer, gerçekten köşeler ve köşe dönme seviciliği yüzünden. Sadece anı yaşarlar veya yaşar yaşamazlar yüzünden her şey. Yaşadıkça da akıllanmayıp kanıksayanlar nedeniyle bu kriz. Köşe dönücü hissine katılıp, oraya buraya takılıp bürünmüşler ve büyüklenmişler yüzünden bu sapkın sevi yüklemesi.
Ve şu garip memleket sessiz sedasız, pürüzsüz belasız, bir alacakaranlık serinliğine mahkûm ise eğer haksız yere bir köşeye atılıp hapis cezası kesilenler yüzünden…
Ve bir köşede bekletilip sırası bir türlü gelmeyenler çoğaldıkça sözde memleket sevgisi rüzgâr ekip fırtına biçenlerle, suskunluğu meslek edinenlere kalıyor. Şimdi öyle arada bir on yıllarca yıllık cezaları göze alarak köşe yazıları karalamaya, bir güzel karalama ilanlarının önü kesilmez ise eğer düzelmez ortalık. Düzelmez bu işler.
Bir köşeden her köşeye sızıp din aromalı siyasal krema tadında köşe yazılarıyla zifiri karanlığın çöküşünü aklayanlar da köşelerden en köşe dönünce müthiş formüller çıkar ortaya. Özgü başkanlık gibi. Bu plastik köşeli kurşun kalemler yüzünden gelindi bu noktaya. Dara çekildi memleket. Köşe dönmek üzerine kurgulanmış dünya görüşlerinin çoğu, zamanlı zamansız din iman mezhep üçgeninde hala geleceği eşeliyor. Köşe dönücüler eşliğinde bu peşi sıra kısır dönemler yaşam tarzlarına ağır hasar verilmiş bir topluma endeksleniyor. Hep bir şeyler unutuluyor unutturuluyor. Nice bahanelerle de memleket uyutuluyor. Hep köşe dönme, köşe dönmüşler ve gözü dönmüşler sevdası.
Bu köşeci uyanıklar grubu günahına sevabına aldırmadan yapıp ettikçe de köşeleri dönüyorlar. Bu karanlık âlemde bir köşeye oturup kaba veya sapa güçle avına çöken karanlık yüzlerle amansız mücadele etmek de bu yüzden günden güne zorlaşıyor. Birbirinden hiç farkı kalmamış bu köşe dönücülerin, köşecilerin ve yol ile hasat kesicilerin bir köşede unutulup unutturulup muhafazakârlık ambalajıyla tekrar tekrar kaplanmaları da başka mesele. Ayrıca etaplar halinde köşe döndüren bir araca döndürülen bu mutabakat ile ataya da gök kubbeye de ayıp ediliyor. Tanrının gök kubbenin ve toprağın altında, fezanın her köşesini görüp bildiği görmezden geliniyor.
Tek hedef sırça köşklere çökmek. Köşe dönmek zümrütten bir kâse, altından bir köşe farz ediliyor. köşe ve köşe dönmek meselesi memleketin resmi dili oluyor. Başlar sapıtılıyor, saptırılıyor. Baştan çıkmak veya baştan çıkarma kalitesiz egemenlik kurmanın vazgeçilmezliğidir. Kof iktidar kurmak, korumak ve egemenlik kurmak köşe dönücülüğün temellidir. Bu gün değil on yıllar önceden cereyan eden bir kasar döngüdür.
Köşe dönme seviciliği düşünce ve bakış açısına göre değişiklikler gösterir ama görgüsüzlük ilk belirtidir şu fakirleşmenin. Memleketin zenginliğine çöken, öykünenler yüzündendir bu sakar sevicilik. Kendi derdine düşmüş milleti köşeli düşünmeye ve köşe dönenlere, köşe dönmüşlerin ve döndürücüleri peşine takılmaya zorlayan da bu illet sevidir.
Şu referandum ayıracıyla, son günlerde on yıllardır uğraşılıp yaratılan bu gelenekçi muhafazakar milli iradenin de pek seviyor görünmediği bir dönemece evrildi memleket. Köşe dönücülük tutkusuyla hala en iyi köşe dönene aşkı ilan ediliyor olunsa da karşı konulmaz hafiflik veya kaldırılamaz ağırlık dolaşıyor aklın kıyı köşelerinde. Köşe tutmanın, köşe kapmaca oynamanın ciddi tehlikeleri de barındırdığı bir nebze de olsa görüldü.
Köşeye kurulmak önemlidir. Hele hele başköşeye kurulmak en önemlidir. Bu köşe seviciliğinin başka da sonu yoktur. Gerçi başı da sonu da yoktur. Lakin dayatılan rol odur ki köşe döner modelin başı kıçı oynamalıdır. Yanar döner olmalıdır. Kıyı köşe binbir numara oyun atılmalıdır. Ve köşeci kuklalar hakkıyla oynatılmalıdır. Son tahlilde oryantalist bir makam düşkünlüğüdür, ne pahasına olursa olsun köşe dönmek dönekliği.
Şimdi o dönemeçte memleket. Hayır, ve bereket ise seçici tavrıyla siyasal veya sosyal yaşamda köşe, köşe dönme ve köşe dönmüş seviciliğini terki diyar etmekte…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder