BÜYÜ BOZULDU

Büyülü bir çiftsem
çiftlikte çiftçiysem
ve maya tutmuyorsa süt
ağaçlar da aşı
asiyim.
Asi ve hırçın.
Doğa da o denli yırtıcı ve vahşiyse
Doğan kapılmışsa bulutlara
yapayalnız
ben neyim
kim?
Oysa ne verimli bereketli topraklardı
ne hayaller
hayal etmiştim.
Kalçasını benden yana deviren
fes düşüren fesleğen kokan
al memesinden bal emziren
rüya bitti
bittim.
Büyü bozuldu
dağıldım.
Bağlılık yeminini dövdü örsünde
kızıl pala demirci
öykündüm öyküydün.
Bağlandım.
Baharla kaynattı pişirdi bulgur aşını
Anam anam
ben kimim
ne?
Toprak ana
figüran çevresi eğilip bükülürken
sıradan fani miyim
Buğday başağı mı
İnce lif lif, tel tel ağırlanan.
Yoksa Fildişi sahili önüm sıra yitenim
yatan, yutan, yaran ve yalan
bir ben bir toprak ana ve güneş.
Güneşe yürüyenim.
Süzgecimde final titremesi
kala kaldı yine de
kara saban.
Savurganlık yamacında
kara toprağı büyülenmişçesine sürerim.
Ayamda mayamda tutkulu bir aşk
süt kadar berrak.
Ağlamaz bir asiyim.
Dönmez yolcu.
Doğaya tapıyorum o denli şiirimsi ve şairane.
Ben senim
Sen memleket.
Oysa ne verimli topraklar özlemiştim
ayıldım.
Nihayet…