AHALİNİN REİSİ CUMHURU
Cumhurun reisi her memleket her millet için önemlidir. Belli ortak tip özellikleri barındırır her biri. Tipik devlet adamlığı dışına çıkıldığında ise ahali daha bir benimser reisi cumhurunu. Öyle ki Cumhuriyetini canı gönülden sevmeyi bile bir yana koyar. Çünkü gün olur toplumda renkler aynı kalsa da zevkler değişir. Aşı tutar.
Bu gelenekselleşmesi ağır basan bir gelişmedir. Mehderan as dur. Önce ihtiyatlı bir tutuculukla hiç hissettirmeden kadro yağmacılığı başlar. Sonra sıkı bir eğitim süreci ile kendi kadrolarını yetiştirme yolu da açılır. Bizzat ahalinin reisi cumhuru bu yolu açar. Zaten geleneklere bağlılığı ile övünen toplum din iman merkezli dünden hazırdır. Ahali değişimi parlak bir başlangıç sayarak akla ve mantığa dayanmasını da pek önemsemez. Değişen çarkı can siperane döndürürür. Böylece devre göre siyaset ve devre göre değişen siyaset sürecine girilir.
Göz göre görmeye geriye dönük yolculuklarla, yorumculukla günü kurtaran formüllerle ahali istenen seviyeye çekilir. Kısa zamanda taban bulunur. Ahalinin reisi Cumhuru ön deneyimsiz yaptıklarıyla toplumsal dönüşüme hizmetkârlıkta tavan yapar. Yaptırır. Sözler reform kaynaklı, yüzler kaymaklı gaflete bağımlılık ile ilişkilendirir. Olumsuzlukların sorumlusu hep başkaları gösterilir. Suç daima başkalarınındır. İncelikten imtina inadına kalın harfle söylenen kurumsallık başta.
Üstlenilen idare çöküş ile ilerleyiş birlikte insanlık tarihinin bir ilki olarak tavsiye edilir ve uygulanır…
Bu son dönemeçte, uçurumdan önceki son virajda asrın lideri, dünyanın hâkimi kılınan ahalinin reisi Cumhur'u ve şürekâsıdır. Gözler başka yiğit görmez. Reis arada bir radikalizmin resini gösterse de ahalinin hoşuna gider. Şerbet damardan verilir. Takılan çift taraflı madalyona göre çekilen restler ve korkunç zaaflarla saflar sırasıyla düzenlenir. Zarf masada kalır. Edat büyür. Oran boranlanır. Kat katlanır. Benzemez kimse ona, tektir ve tarihin hikmetidir. Boy boylanır soy soplanır. Sopa aba altından çıkarılır.
Otokratik bir modernleşme ve devşirme demokratlaşma ile keyfe keder anayasal monarşinin zemini döşenir. Miras alınmış ne kadar tırnak içinde baş belası kalıntı varsa Allah razı olsun halledilir. Önemsenir önemsenmez aralığında ise mühürsüz seçimler yapılır. Ahali tarafından hep reisi cumhur seçilir.
Allahtan başkasından korkmaz ama korkmak ayıp değildir. Korku derecesinde ilerleyen irtica da odur irticayı bastıran da. Ayaklanan da odur kışkırtmaları, hain kalkışmaları püskürten de. O feodalitenin devamı ahalinin tipik hallerinin tipik cumhurun tek tabanca reisidir. Rengarenk üniformalar giyse de, cüppeler bürünse de aniden gömlek çıkarınca her şey eskiye döner. Mertebe nedir onun için ama mertebelenilir. Ahalinin sultanı, efendisi, hazreti, bilgesi, reisidir. Dünyanın ay ile güneşi varsa ahalinin de reisi Cumhuru vardır.
Devlet otoritesine karşı koyamayanların, bireysel özgürlükleri ve tam bağımsızlığı anlayamayışın, gerektiğinde başkaldıramayışın öznesidir. Ahali kendine benzeyeni zaten anında bulur çıkarır. Çıkan sonuç çıkarlar doğrultusunda etki yetki ve tepki geçirgenliğidir. Sözde keyfi müdahalelerden uzak her renkliliği koruyacak bir dilbazlıktır. Tek din tek mezhep kısa zamanda egemenleşmedir. Yetilir. Yer yurt yetmez hale gelinir. Yeni sağ hegemonya geçici çoğunluğun desteğine güvenerek rejimi otoriterleştirdikçe tipik devlet adamları öne fırlar misali. Misakı milli dışına da taşılır.
Ahali bakakaldığı kırılganlık ve zayıflık ortamında reisi Cumhur'u bir kez daha seçer mi. Seçer mi seçmez mi bilinmez ama ahalinin reisi cumhuru durmamalıdır…
Durum resmiyette budur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder