8 Mayıs 2019 Çarşamba

HAYATIN KODLARI


Hayat işte nice acıların içinden geçilir ve hep ‘her şey güzel olacak, daha güzel olacak, çok daha güzel olacak…’ kodlaması ile yaşanır. Tıpkı 6 Mayıslar gibi…

06 Mayıs 1972…

06 Mayıs 2011…

Son eklenen 06 Mayıs 2019…

Ne 06 Mayıslarmış bunlar. Canımıza işledi.  Kanımıza dokundu. Ocağımıza uğradı. Ve üçleme tamamlandı; Deniz, Babam şimdi de İmam...

06 Mayıs; Deniz Gezmiş ve Arkadaşları Hüseyin İnan ile Yusuf Aslan'ın darağacına gönderilişlerinin 47’inci yıl dönümü. Deniz on iki yaşında. 06 Mayıs; Babamın, canımın içinin Çavuşoğlu bağrına gömülüşünün 8’inci seneyi devriyesi. Ve 06 Mayıs; hayatının yaklaşık dört yılını oruca vermiş bir gönüllü doğanın, doğanın emrine uyup ramazanın peşini bırakmasının birinci günü. Yani yeni zamlarla kartları sıfırlayan, içi boşaltılan, beli kırılan Ramazan'ın ilk günü, tam da iftar öncesi. Daha ne olsun.

Dahası şu; en temel hakkı koruyuculukla yükümlendirilmişlerden, yüke vurulmuş 7’sinin kul hakkını, kullar hakkını ramazan oruç umursamadan oburca yiyişi. Hem de yine o mahur beste kulaklarımıza, aklımıza çalarken…

Yani yeseka, çeyrek asırdan sonra yaşanan heyecanı çalmak için, hayatın kodlarına bir kara daha çalmak için, anlaşılmaz gerekçelerle galebe çalmak için bekledi bekledi 06 Mayıs gününü buldu. Oyun bitti…

Böylece bireysel tarih 06 Mayıs'ı gündemine yanılası, anılası ve kınanası gün olarak damgaladı. Ziyan edilen gençliği anmayı, Pedere bir Fatiha göndermeyi ailecek gerçekleştirme hesabı yaparken hoppa bir yeseka darbesi. Sonrası kul ve kullar hakkı ile oruç bozmanın dik alasına isyan. Doğal olarak en doğalından yine küfür kâfir saatleri. Kafsinkaf zamanı.

Hayat işte belli kodlar hiç çıkmamacasına ruha işlemişken iş nerelere dayandırıldı. Emir demiri kesti. Memleketin asma kilidi acı bir sürprize bağlandı. Beklenen karar zor çıktı. Kof çıktı. Çıkma lastik kararı ruhsuz yesekeciler açıklayamadı. Topu külahlarına sindiler. Haliyle çakma yesekakepeli kısmi merakı giderdi. Yankesicilik hortladı. Bilinen ve beklenen bir şeydi.

Bu 06 Mayıslar hep asma hep asma. Otağına yargısız infazlar ve idamların taht kurduğu her bireye hayata asılmayı öğretti. Hayata direnmeyi, hayata odaklanmayı. Hayata dokunmayı. Hangi cihanda olursa olsun. Bundan böyle hayatın hiçbir evresinde yesekaya güvenmemeyi de…

Bu kadar da hayatın kodlarıyla oynanmaz. Ayıp günah. Ama ayıp günah bilmezlerin topu Haziran'da bilmediklerini tümden öğrenecekler. Bildiklerini de unutacaklar. Çünkü hayatta umut vardır ve güzel bir şeydir. Belki de güzellerin en güzelidir. Ve güzel şeyler hiçbir zaman ölmez. Öldürülemez.

06 Mayıs 72, 06 Mayıs 2011, 06 Mayıs 2019 asla unutulmaz. Çünkü hayat kodlarımızda kapanmaz yaralar açtı. Şimdilik üçleme tamamlandı; Deniz, Babam ve  İmam…

Dahaca hayatın kodlarıyla oynanmasın. Başta 06 Mayıs. Çünkü hayat kodlarıyla oynananların sabır taşı bir çatlarsa kodumu oturtur. Özellikle 07 eminsizlere duyurulur…

Hiç yorum yok: