ŞİİR YONTUSU…

KOCAMAN DÜŞ

Küçücüktür düşler büyürler

Küçücük bir kitabevi açmayı düşlermişin

Okuyup okuyup satarmışcasına

Çiçek evi gibi kokan

Ama kitap

Beyoğlu’nda.

İstiklalin sol tarafı olsun bari

Moda simit evlerinin birinin yanında,

Kıyıcığına tutunan

Kitapçılara yaptığın çörekleri ikram edersin

Ev yapması, el işi, emekten yüce yemek

Kırılmaz camdan tezgahında

Kırgınlıklar ve yenileniş

Dirilişin dili buya

Açtığım küçücük kitabevine her gün düşermişim

Gün gün teker teker sayfa sayfa

Okumacasına satmışım

Ederini ödemeden kasaya

Yazdıklarını hatmederim ben,

Darılma kızma yok

Beyoğlu’nda.

Çiçek gibi kokan,

Kitapçıda.

Tenini hissedersem sol tarafımda

Beri dönemem yüzümü,

meğer ne çok istermişin

istermişim meğer

Kitap seven bir kadın

Sıradanmışçasına küçücük elli

Aklıma canıma okuyan

Kitapçı da kitap

Sırılsıklam ışıkları teras katında açan.

Küçücük bir kitabevi açma düşünü

Düşleyen düşükünüm

Beyoğlu’nu, İstiklal’in solunu

Ve çiçek çiçek kokan soluğunu

Meğer dünyalar kadar kocaman severmişim.

Özleyince anladım küçücük düşlerin büyüdüğünü.

BİR NUR VURURSA

Bir mum diktim

Bir mum diktim kilisede

Adadım kendimi yaradana

Bir nur vurdu alnıma

Yeni erim artık yetiştim,

o yerli değilim artık

Yetişin yoldaşlar er vakitte

Güneş ufka doğanda

İki rekat namaz

namaza durdum Yeni Cami’ de

Bir nur değdi yüreğime

Ali değilim artık, o yerdeyim, o yerliyim

Savuşun dostlar er vakitte

Düşman kurşununu sıkanda

Ne sen kilisede ne ben camide ne de cemde

Aynı mezara giren iki sevgiliyiz artık,

Mum diktim, namaz kıldım, semahladım ayıldım

Bir nur saçıldı dört yana

Kırklardan ayrıldım

Güzellerim ölümlü değilim artık

O yerli idim, yoluna yeni erim, yorgun yolcuyum

Kurşuna kurşun rastlar er vakitte

Sevdalar sala yatanda

Ne sen ağla ne ben güleyim ne de kim

Aynı rüyayı gören iki faniyiz artık.

Artık günleri yıllara ekledim

Söz dizdim, göz açtım, dil saçtım

İyi niyetli beynamaz oldum, açıldım

Bir nur yağdı üzerime

Aradım sende kendimi

O yerli değildik artık

Bir can buldum savruldum

Bir nur değerse dile

Asla klişe değil

Bir mum, iki mum…

PİJAMASI ÇİZGİLİ

Sen kokuyor pijamalar

Yumuşacık

Isıcak ısınacak ve çizgili

Düş gücümü anlattığın o masallar bozdu

Köreltti yetişkinliğimi teninin alacası

Usulcacık sokul

Usulcacık

Sıcak ve ısınacak

Bu akşam başka akşam.

Varsayıyorum anlattığın o masallar yaşlandı

Öldüler çok uzak diyarlarda

Eksik kalanlar çok

Çok görülür eksik aşklar

Bir kez diye başlar tüm ayrılıklar

Haydi sarıl

Sarıl ısıcak, ısınacak

Bugünden yarınlara yetmez ki nefesim

Höpürtüyle yudumladım çocukluğumu

Gençliğimi çaldı evren

Yetişkinliğim kaldı acınacak

Sen kokuyordu aldığım bütün nefesler

Nane ve kekik ve zencefil

Ve zeytinyağlı sarı sabun

Sen kokuyor pijamalar yumuşacık

Enine boyuna çizgili

Düş gücümü masallarda ki çocuklar çaldı

Kör ettin silme masalcılığımı

Hangisi ses hangi aksan kaldı ki geriye

Ağartsın geçmişin izlerini

Kim eğlendirir zamanı artık

Karanfil dedemde öldü çok evvelden

Beklenti yüklü düşler boş nahoş

Ve kocaman kocaman bakan çocuk gözler hoş

Dolu dolu yağdı kar içim yandı

Belleğimde sere serpe yatıveren sözlere mi aittim yoksa

Yoksa yumuşacık pijamalar kimin

Biliyorum o masalların hepsi yalandı

Homurtuyla yudumladım yettiğince gerçekliğimi

Sen kokuyordu pijamalar

Çizgili, enine boyuna çizgili

Pijamalar sen

Aldığım nefesler enfes ama yetmez yarınlara

Sen kokuyordu evren

Nane ve kekik ve karanfil.

NOBEL

Dinamit pamuk tarlasına düştü

Sen annenin pamuk teninden

Truva atında binlerce hain saklı demirden

Sen cephane taşıyan kağnıları düşün yavrum

Kağnıların kırık tekerleğine yama olanları

Nineleri, anaları, dedeleri ve çocukları

Ben öğreteceğim sana

Yaklaş kürsüye ve seslen şu yalan dünyaya

Tüm yanlışların

Gelecek kuşaklar ödeyecek hesabını

Çizgi dışı bir hitapla başla

Kendini savunma hakkını da kullan

Piramit pamuk tarlasında çöktü

Sen diz çökme

Sen eğilme asla

Anatolia tarihinde binlerce hain yazılı

Sen top mermisi taşıyan anaları düşün yavrum

Öksüz kalan kuzuları kızanları kopilleri

Öğreteceğim ben sana

Yaklaş kürsüye ve seslen dünyaya

O değerler ki unutuldu

Geçmiş kuşaklar canlarını seve seve verirdi

Çizgi dışı bir cesaretle an

Atanı savunma hakkını da kullan

Keramet pamuk tarlasında

Dinamitte yalan Nobel de…

ASİ KENTİN ASİMİLESİ

Yorgun güneş bir o bulutu bir bu bulutu öpüyor

O bunalım şöleninde

Acılı düdüğünü öttürüyor Karşıyaka vapuru

Kordon boyu yalıları esas duruşta

Kıpkızıl ve narin asi kent

Mendireğe sırt dönmüş ege

İçin için yanıyor dalgalar

Bu asi kent benim

Ben bu asi kentliyim

Yorgun güneş İzmir’i öpüyor ıslak sıcak

O yarım buçuklukta

Acılı düdüğünü dinliyorum Karşıyaka vapurunun

Kemal’in maviliğinden parlak gökyüzünü

Mermi vızıldayışlı bir günlük

Kıpkızıl ve ciddi dik yazılı

Yorgun güneşin batışını anlatıyor

Elbet doğacak yarın

Elbette aydınlanacak gün

İçim içimi kemiriyor yarından da yakın

Bu asi kent benim

Ben bu asi kentliyim

Asi kentin asimilesiyim

Ey saat kulesi vur gece yarısını

Mendireği öpsün ege

Kemal’in kararlılığından daha kara

Her gece her gece ta ki yoruluncaya

Ve güneşe akın başlayıncaya.

ÇILGIN ŞARKI

En çılgın gökyüzü sende İstanbul

En çılgın yeryüzü de

Yedi tepene çakılan haberler bulut mavisi

Jenerikte o bilge ses,

Hıçkırıklı gözü yaşlı

Caen’de, Dublin’de, Riga’da gecikmiş nefesler

Uzak diyarların şenliği Çınaraltı’nda çaylıyor

Akşamları başka ölçekli

Durgun hareketli ve yoğun baskılı

Nargile fokurtulu, tarihi hamamlı çarşı

Türk lokumlu, şiş kebaplı, yeni rakılı

Çiçeklere boğuluyor Taksim’in arka sokakları

Üst üste insanlar ayni şarkıda gizli

Bu kabına sığmaz öfke senin İstanbul

İstanbul en öfkeli şehir

Ödülümü arkadaşlarım alsın,

öldüm ben esen yeller kuşun gibi vızıldadığında

Mayıs sıkıntısı vurmuş gecelere arsızca

Kısıtlama sakın ay şehrimi

Ey zamansız ölümler

En kırmızı yalnızlık sensin,

aşk kırmızısı lakin yakmayan

Şimdi festival zamanı,

balayı, nikah, nişan tersine düzen

Olası her yol denendi,

Dilsizim artık kaçak gecelerden sonra

Binbir geceden çıkan çılgın şehir

seni gidi İstanbul

tüm çıldın şarkıların şehri

şehrim bir emrin var mı?

KUZEYDOĞUDAN BATAR GÜNEŞ

Kozmopolit tanıklığıdır benimkisi

Kozmoz uzarken usuma

Kozmonotun ayak sesleridir tiryakiliğim

Çöken bir imparatorluktan kalan yerdenim

Kuzey doğudan

Matemler yaşıyorum dünya uyurken en derin

Kuklalar cehenneminde

Özgürlük heykelidir

Billur kartopları

Sicimlerin ucunda salınan hayat

Deniz de büyüyen naz

Öpüldükçe büyüyen umuttur

Cennete köprüyüm

Cehenneme direk

Kozmoz azarken usulünce

Kozmopolit sanıklığıdır benimkisi

Kuzey doğudan

Çöken bir imparatorluktan uzayan kanal

Kuzeydoğudanım.

Sitemler yolluyorum dünya sarhoşken

İnsanlıktan nasipsizler kuklalar cehenneminde

Kuzey doğudan batan güneş

Özgürlük heykelidir

İdam sehpasında sallananlara

Defnedildikçe umuttur doğanlar memlekete

Cellatlara rağmen

Cennete sırat kurulur

Geçiş sıramızı bekleriz...

DARAĞACINDA TATLI SÖZLER

Çocuksu mavi gözlerinde inanç ve masumiyet

Pırıltısı çağlar pınarlara düşmüş

Kimseyi peşinden sürükleyemeyecek sanılan türden masum

Ama bir o kadar da direnişçi

Yol upuzun zor bir yolculuk,

Ama liderlik için doğmuş sanki

Erkenden evrilmiş diri mi diri

Kimler gelip kimler geçse o bir numara

Acı çektiği besbelli

Şeref madalyası zindan duvarında

Hücre hücre tebeşirle çizilmiş

Bu uğurda aceleye gelmiş kramplar yüzünde

Göğsünde hafif kızarıklık

Mermi çekirdeği değmiş,

Gülümsüyor azap içinde üzgün

Dediğini yapamamış

İşbirliği paylanıyor dış kapıda

İşbirlikçiler dört bir yanda

Savunmasız biri daha düşer kurtlar sofrasına

Bekler keskin köpek dişliler

Acıklı yanlış anlamalarla zil çalar

Zil zurna ölümlere

İnsancıl bir duruşla bitmeyen direniş başlar

Yükseldikçe yücelir güneş

Yepyeni düşüncelerde parıldayan deniz

En yetkinlik çağında ecelsiz

Ölüme yatmaktır devrimcilik

Gençlik vücudu terk ediyor belli belirsiz

Odalara gizlenmişler kuyruklular

Karşı karşıyalık tasarlanmış çok önceden

Beylik kahroluşlar pazarında

İddialı oyunlar tezgahında en canlar

Artık seyirciler bu oyunu beğenmiyor

İzlettirilse de zorla cebirle

Kontrol edilemez arık canlar

Alçak gönüllü tanışmaların kucağında güvensizlik

Emiyor memleketin memesinden

Berbat bir diktatör diktasında

Terbiyesizce usa hükmediyor, hükmettiriliyor

Sözler meclisten dışarlıklı

Çocuksu mavi gözlerde masumiyet asılıyor

Çocuksu mavi gözler de inanç ve masumiyet

İnançlılık her sıkışıklıkta beş paraya satıldığından

İnanç hepsinden öte can yakar

Cana can değer değdikçe başlar ilmeğe

Beğenisi suç olmaksızın yayılır

Darağcında sözü tatlıya bağlayan yine kendisidir

Şahitler kötü bir partinin iyi üyeleri

O tatlı söz ki kimse bilemedi

Çocuğum bilemedim mavi gözlerde suskunluk saklı

Çocuksu mavi gözlerde inanç ve masumiyet.