ELEKTRONİK KABARIK DOSYA

Elektronik bir posta kibrinde hayat…
Kimsesiz hayatlar…
Zaman o zaman boşaldıkça doluyor
Zamansız boğuluyor savaşa...
Ölüyor zaman, doğuyor kendiliğinden…
Doldur boşalt maveralarında hayatlar…
Pervanesi kırık bir helikopter havasız
sanki savaş provası tam ayarında…
Kırık resmi dönüyor dönüyor baştan ayağa
baştan sona dönüyor hiç durmadan.
Hayat döngüsü.
Utanıyor yaşlı genç dosyaları hayattan
ağlaşıyor çoluk çocuk kabarık fonda
dost kalmamış dört bir yanda
yangısı bu hayat hayat değil.
Asla övmeyin benzer havaları,
çıldırık savaş çığırtkanlığını da…
Zaman kahpe ya övüldükçe övülür…
Dövülür dünyanın demiri savaş meydanlarında
emir demir derken ölür dünya.
Barış diye diye…
Sılası sırması öbür dünya…
Minesi dökülmüş sırrı kayıp bedenler…
Her bedende savaş damgası
her yeni de yine aynı amblem.
Problem üstüne problem.
Ve Savaş madalyası…
Kim taşırsa taşısın yakasında
Değil mi ki boşalıyor beden
aidiyet içgüdüsü bomba gürültüsünden
kör sağır sakınmalar havadan
ne yaparsın babında…
Elektronik posta çıkmazında hayatlar…
Savaş postası ayaksız elçilik.
Yarı kürenin en acar mülteciler diyarında
ben merkezci piyade faslı
paletsiz tank zırhlı birlik…
Daha ziyade açık hava tiyatrosu
gece yarısından sonra elektronik posta telaşı.
Salım salım coşkuları yutar savaş
çalım çalım yanar ateşi
oynanır muazzam bir aptallık piyesi.
Oyun yarıda kesildiğinde
sayıp dökülen yıkım günleri
ve günahsız kayıplar…
Yıkıntılara gürlemeler
kentin yıkıntılarından geçer zaman.
Akıllar boşalır kim bilir
boşaldıkça dolar kendiliğinden.
Kabarık dosyalarda
elektronik pile benzer hayatlar…