KIZILA ÇALAN ACABA ŞİİRİ
Kızıla çalan gözyaşları büyür ay ışığında
naçar çarkıfeleğin içine dışına usulca.
Suskun doğa uyanırken kaygılı acabalı
Enine boyuna üç fidanla canlanır sevisi aşkı
her dingin akşam üstü
usa vurur şavkı silme gökkuşağı.
Deniz kabuğunda direnir doğanlar
geceyi boğar dört duvarsız dalgalar.
Her suskun gece yarısı
yaslı kalpler kürek çeker okyanusa.
Acaba diyen şiir dizeleri saklı
kızıla dolan gözyaşlarında…
Kutlu davete ses sima nar ilanıdır
ay yüzlü göz nuru şiirler.
Şair dizeleri kesik naralı duyurgan
zihni kamçılayan asla durdurulamayan.
Şiirsiler güvercin kanatlı aslan
yakılan yasaklanan nevruz nakaratlı
tekdüze günlerde yankılanır sonsuza.
Utkulu haykırıların deminde harlanır şiirsiler
kora düşmüş gözyaşıdır her harfi.
Ne devasa haykırışlardır derlenenler
her biri kıskanç çağ şairlerine şimendifer.
Yoldan çıkanlara alacakaranlık arası
kömür karası gözlerde nem bırakan gönül yarası...
Yosun gözlerde sonsuz damlalı kanlı yaş
durulan gençlik illa ki aşka gelmişçesine asi.
Bal köpüğü köpüren sular
huşu içinde dibine dökülen şelaleler
hep aynı ahenkli haykırış.
Hay canına ot bütün acabaların
od ocak ala karlı dağların
bütün suç ‘yarın yanağından gayrı’sını öldürenlerin...
Acaba pınarında acıklı gerileyiş
silme çaba şiirsi yansımalar
esin destekli yangını yansıtmalar.
Bent vurulan nehirler gün olur taşar
kızıl renkli ses bulutları
kurumuş çarkıfeleğin çarkına çarpar
kararınca dağılır karanfil kokan dağlara.
Duygu diyarını salt gözyaşı besler
karanfil kokan yüzyıllık sevgiler
yaşatır acabalı bol soru işaretli anıları…
Gözyaşları bezeli sararıp düşen yapraklar
kırılgan narin tenlerinde ilkyaz
gözlerde kızıla çalan yaş
bitmiş varına yoğuna zarar sonbahar.
Şevkle şakıyan meltemler yaz sıcağına şiirsi
sığınılan yok oluş girdabında var oluş panayırı.
Derdo yetişmek için aşıklar şahına
kızıla çalan geceler büyür gözyaşlarında…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder